اثر گرانیسترون بر خارش، تهوع و استفراغ ناشی از مخدر اینتراتکال در سزارین با بی حسی نخاعی

سابقه و هدف: فنتانیل به طور شایع برای بی‎دردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 136 زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی توسط mg 10 بوپیواکائین هیپرباریک 5/0 درصد و µg 25 فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به طور تصادفی mg 1 گرانیسترون (گروهg ) یا سالین 9/0 درصد (گروه s) به صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون fisher exact test و برای شدت خارش از آزمون t- test استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار spss 21 صورت گرفت. یافته ها: میزان بروز کلی خارش 74/3 درصد (گروه s 76/5 درصد، گروهg  72/1 درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به صورت معنی دار متفاوت و پایین تر بود (01/0p=). تفاوت معنی داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به طوری که در گروه گرانیسترون کمتر بود (005/0p=). استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به عنوان یک آنتاگونیست 5 هیدروکسی تریپتامین 3، می تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال مؤثر باشد.  سابقه و هدف: فنتانیل به طور شایع برای بی‎دردی اسپاینال هنگام زایمان استفاده می شود؛ اما با میزان بروز بالایی از خارش همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پیشگیرانه گرانیسترون وریدی در جلوگیری از بروز و ارزیابی شدت خارش ناشی از فنتانیل اینتراتکال در زنان حامله تحت جراحی سزارین با بی حسی نخاعی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه، کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 136 زن کلاس یک و دو انجمن بیهوشی آمریکا بود که تحت سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی توسط mg 10 بوپیواکائین هیپرباریک 5/0 درصد و µg 25 فنتانیل قرار گرفتند. پس از خروج نوزاد و بستن طناب نافی، به طور تصادفی mg 1 گرانیسترون (گروهg ) یا سالین 9/0 درصد (گروه s) به صورت وریدی تزریق گردید. برای میزان بروز خارش بین دو گروه مورد بررسی از آزمون fisher exact test و برای شدت خارش از آزمون t- test استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار spss 21 صورت گرفت. یافته ها: میزان بروز کلی خارش 74/3 درصد (گروه s 76/5 درصد، گروهg  72/1 درصد) مشاهده شد. میزان بروز خارش در ریکاوری در گروه گرانیسترون، به صورت معنی دار متفاوت و پایین تر بود (01/0p=). تفاوت معنی داری در شدت خارش بین دو گروه هنگام جراحی دیده شد؛ به طوری که در گروه گرانیسترون کمتر بود (005/0p=). استنتاج: این مطالعه نشان داد که گرانیسترون به عنوان یک آنتاگونیست 5 هیدروکسی تریپتامین 3، می تواند در کاهش بروز و شدت خارش ناشی از تزریق مخدر اینتراتکال مؤثر باشد.